Ik hoorde gisteren een politica zich met enige verbazing afvragen hoe het kan dat burgers de laatste tijd zo anti-establishment zijn. Hoe kan het dat de inwoners van dit land gelijk moord en brand beginnen te schreeuwen in plaats van rustig te overleggen met de overheid? Het antwoord is simpel: burgers voelen zich machteloos tegenover een overheid die zich alleen in theorie aan dezelfde regels en wetten houdt als iedereen.
Als ik als nietsvermoedende burger een schuurtje in mijn tuin bouw zonder daar een omgevingsvergunning voor aan te vragen, dan krijg ik handhaving op mijn dak en word ik zonder pardon gesommeerd mijn bouwsel weer af te breken. Echter zodra de gemeente zelf hekken plaatst zonder daar een omgevingsvergunning voor te hebben aangevraagd zoals op het Koppelingpad en Verstuiverstraat is gebeurd, dan is de situatie natuurlijk volstrekt anders en hoeven de hekken niet meteen te worden afgebroken. Dat heet meten met twee maten. Misschien logisch voor ambtenaren, maar riekend naar volstrekte willekeur voor de burger. Een aantal bewoners van het Koppelingpad en de Verstuiverstraat, waaronder ik, hadden bezwaar aangetekend tegen deze bijzonder vreemde en ondemocratische gang van zaken. Het advies van de Bezwaarschriftencommissie is echter dat de omgevingsvergunning op goede gronden is verleend. De commissie adviseert dan ook het omstreden besluit in stand te laten.
Tja. Het verbaast me niets. Zo langzamerhand ben ik niet alleen een machteloze burger maar ook een cynische. Want zelfs al krijg je als burger je gelijk bij de Bezwaarschriftencommissie, dan krijg je nog steeds niet je gelijk van stadsdeel Noord. Lees het verhaal van de vaste walbewoner Willem Kuiper Dit riekt naar fraude en corruptie.
En politici zich maar afvragen waar die anti-establishment houding vandaan komt.