Overlast op de zwemsteigers

Afgelopen zomer was het druk in zijkanaal I, door het mooie weer èn door corona.

Helaas sloeg de gezelligheid herhaaldelijk om in onrust en onveiligheid. Een 15-tal bootbewoners is bijeen gekomen met wijkagent Ellen om de overlast op de steigers te bespreken bij de Bongerdbrug en de Kadoelenbrug (t/o de Kadoelenwerf). Er was sprake van geluidsoverlast door muziek en geschreeuw, bedreiging, klimmen op vlonders van bewoners, vernielen van spullen op de vlonders, vernielen van plezierboten op de werf, poging tot binnendringen arken, binnendringen schuren en drugdeals.

In het zo kort wat er is besproken:

Lees verder “Overlast op de zwemsteigers”

Burgerlijke machteloosheid

Ik hoorde gisteren een politica zich met enige verbazing afvragen hoe het kan dat burgers de laatste tijd zo anti-establishment zijn. Hoe kan het dat de inwoners van dit land gelijk moord en brand beginnen te schreeuwen in plaats van rustig te overleggen met de overheid? Het antwoord is simpel: burgers voelen zich machteloos tegenover een overheid die zich alleen in theorie aan dezelfde regels en wetten houdt als iedereen.

Als ik als nietsvermoedende burger een schuurtje in mijn tuin bouw zonder daar een omgevingsvergunning voor aan te vragen, dan krijg ik handhaving op mijn dak en word ik zonder pardon gesommeerd mijn bouwsel weer af te breken. Echter zodra de gemeente zelf hekken plaatst zonder daar een omgevingsvergunning voor te hebben aangevraagd zoals op het Koppelingpad en Verstuiverstraat is gebeurd, dan is de situatie natuurlijk volstrekt anders en hoeven de hekken niet meteen te worden afgebroken. Dat heet meten met twee maten. Lees verder “Burgerlijke machteloosheid”

Gemeente behandelt eerzame burger als een vijand

Uit het Parool, het Laatste Woord 26 september 2015

Altijd heb ik mijzelf beschouwd als een eerzaam burger, een keurige werkneemster die zijn belasting op tijd betaalt en nooit een beroep doet op een verzekering. Ja, ik ben zo’n brave mevrouw die nog geen bekeuring in haar leven heeft gehad. Hoe kan ik dan een vijand van het gevestigd gezag zijn geworden? Heel simpel: door te protesteren als de gemeente anderhalve meter van mijn tuin inpikt.

Mijn straat ondergaat een herprofilering. Maandenlang zandhopen voor de deur, lawaaiige bulldozers die af en aan rijden. Het gebruikelijke soepzootje. Maar op een kwade dag wordt mijn schutting omver gehaald en worden drie bomen in mijn tuin gekapt. Werkmannen nemen een deel uit mijn grasmat en verklaren dat dit deel tuin voortaan van de gemeente is.

Ik schrijf een brief aan het verantwoordelijke lid van de bestuurscommissie in Amsterdam-Noord, die het afschuift op de uitvoerder, die op zijn beurt zijn schouders ophaalt. ‘Het staat op de kaart,’ zegt hij.

Ik zeg: ‘Maar ik heb doorgegeven dat die niet klopt.’
Hij haalt zijn schouders op.
‘Het is onrechtvaardig,’ zeg ik.
Weer haalt hij zijn schouders op.

Twee weken later proberen de werklui de boomstronken te verwijderen. In mijn tuin wordt alles ontwricht: het muurtje gaat om, de grasmat wordt vernield, een halve kuub zand wordt op de border gegooid, maar de stronken staan na afloop nog fier overeind. De advocaat die ik inhuur, is duur, maar hij schrijft een mooie brief. Misschien wordt er nu wel naar me geluisterd, denk ik nog.

De geachte confrère van de gemeente antwoordt dat mijn verhaal van begin tot eind gelogen is: ik heb nooit geprotesteerd en die anderhalve meter tuin, waar die drie bomen op stonden, is nooit van mij geweest. De boodschap is luid en duidelijk: al heb ik duizenden foto’s die het tegendeel bewijzen, de gemeente zal geen millimeter wijken van het door haar ingenomen standpunt. En eenieder die zich daar niet naar wil voegen moet de gevolgen zelf maar voelen. Een staatsvijand wordt genegeerd, gebruuskeerd en het liefst natuurlijk kapot geprocedeerd.

En nu? Een rechtszaak die me handenvol geld kost? Zodat de gemeente mij met het door mij zo braaf betaalde belastinggeld in een juridisch doolhof kan laten verdwalen? Waarom kan er – in godsnaam – niet een redelijk gesprek met mij gevoerd worden? Lidmaatschap van een motorclub had wellicht geholpen. In elk geval loont het niet in Amsterdam een keurige brave burger te zijn, want dan krijg je nul op het rekest.

Margreet Feenstra, woonbootbewoonster De Bongerd

Lessen die we van De Bongerd kunnen leren

Het staat buiten kijf dat de brede groenstrook ten koste van de tuinen van bootbewoners voortkwam uit botte onwil vanuit de ambtenarij om tot een redelijke oplossing te komen. Maar helaas, na vaststelling van het bestemmingsplan niet meer juridisch te bestrijden.

In het van de rechter gevraagde vonnis over ontruiming van de tuinen komen echter enkele opmerkelijke zaken naar voren.
1. de woonboten heten schepen te zijn, bedoeld om te drijven en daarmee roerend goed.
Bemoedigend, in zoverre dat in afgelopen jaren door diverse overheden herhaaldelijk is geprobeerd woonboten tot onroerend goed te verklaren, om daarmee erfpacht of hogere belastingen op te kunnen leggen. Daar is even vaak door woonbootcomité’s in het hele land tegen geageerd.

Onbegrijpelijk is daarom dat in dit geval namens de bootbewoners is gesteld dat hun woonboten onroerend zouden zijn. Daarmee geef je als bootbewoner bijvoorbeeld ook aan dat je woonboot al ver voor 2014 onder de bouwverordening diende te vallen. Iets dat -zoals een jaar geleden nadrukkelijk in het nieuws kwam- voor de meeste woonboten nu juist onmogelijk is en waarop sommige overheden weer uit afleiden dat woonboten binnen hun jurisdictie sinds half 2014 illegaal zijn. Bijvoorbeeld Almere.

2. De gemeente heeft gesteld dat er weliswaar ligplaatsvergunningen zijn
verleend, maar dat niet bekend was dat die woonboten permanent zouden blijven liggen (4.2 p8). Waarom is daar niet tegen ingebracht dat het geen schepen, maar arken betreft, die niet eens kunnen varen, maar bedoeld zijn om in te wonen, en ja, juist op die plek, waarvoor ze nota bene een vergunning van de gemeente hebben gekregen?

3. De rechter stelt dat erfdienstbaarheid alleen van toepassing kan zijn op
onroerend goed. Vervolgens dat alle onroerend goed (water + oever + grond) in kwestie eigendom is van de gemeente. En omdat een woonboot roerend goed is, kan er nooit sprake zijn van erfdienstbaarheid naar een woonboot. Iets om te onthouden.

4. Om te construeren dat de gemeente al lang geleden kenbaar heeft
gemaakt eigenaar van de grond te zijn, is gesteld dat in 1991 -bij de mislukte proefballon van Edgar Peer om erfpacht in te voeren- toen door geen enkele bootbewoner gesteld is al eigenaar van de tuinen te zijn. Met zo’n slimmigheid wordt geprobeerd ieder beroep op verjaring van de stilzwijgende bruikleen overeenkomst van grond met tuinen onderuit te halen. Tja, wie had daar in 19991 aan gedacht. Handige juristerij.

Het vonnis stelt dat het Stedenbouwkundig plan 2006/7 en het daaruit voortvloeiend bestemmingsplan de basis is voor ontruiming van de tuinen. In 2013 is de opzegging van de gebruiksovereenkomst aangekondigd en in 2014 daadwerkelijk verzonden. Op grond van deze bekrachtigde procedures kunnen bewoners geen rechten meer laten gelden.

huurovereenkomst
Kwalijk is dat namens de procederende bootbewoners is toegezegd dat zij bij verlies van de aanspraken op erfdienstbaarheid, een huurovereenkomst met het stadsdeel zullen tekenen voor wat er overblijft van hun tuinen (4.14 p11),
a. Dit is een precedent dat direct in gaat tegen het belang van alle andere bootbewoners met tuinen in Amsterdam Noord. Iedereen weet dat er jarenlang slag geleverd is met het stadsdeel om iedere huurregeling af te houden.
b. Het WBK heeft vastgelegd gekregen dat het DB van het stadsdeel het huurovereenkomsten beleid heeft gestopt.
c. Bekrachtigd beleid van het SDAN vanaf 1 januari 2014 is dat het gebruik van de grond als tuin bij de woonboten berust op een stilzwijgende bruikleenovereenkomst om niet.

Dus wat voor zin heeft dan deze toezegging om uitgerekend bij verlies van erfdienstbaarheid alsnog wel te gaan tekenen voor een huurovereenkomst? Dat de rechter in het vonnis opneemt dat hij erop vertrouwt dat bewoners de huurovereenkomst gaan tekenen is nu een voldongen feit. Dat de advocaat de bewoners in de Bongerd het advies geeft alsnog die huurovereenkomst te tekenen, is een dwaling van zijn kant. De betrokken bootbewoners weten wel beter.

kap
Wat betreft de ingediende bezwaren tegen de kap in de tuinen, was de petitie van walbewoners om dit schaarse groen in de wijk te behouden een mooi voorbeeld dat de belangen van bootbewoners en walbewoners heel goed gelijk op kunnen gaan.

Overigens zijn alle bezwaren tegen de kap -ook die van het WBK- ongegrond verklaard. Maar wel is bereikt dat een nieuw besluit over de kap is uitgesteld tot na de uitspraak in de bodemprocedure. Precies waar het WBK met een beroep op behoorlijk bestuur op aandrong.

Maar om een vergunning tegen te houden, is een bezwaar nooit voldoende. Daarvoor moet steeds een voorlopige voorziening worden gevraagd bij de rechtbank. Anders wordt een bezwaar ter kennisgeving aangenomen en terzijde gelegd.

te trekken les
Deze verloren rechtszaak bevestigt nog eens enkele vaste stelregels binnen de woonbotenwereld.
• Door de niet sluitende wet- en regelgeving rond woonboten, bestaat er in meerdere opzichten een grijs gebied. Daarom moet je als bootbewoner om je belangen te behartigen je in eerste instantie op het politiek / bestuurlijk terrein richten. Want daar worden de regels bepaald.
Dus op fracties, gemeenteraad en B&W of hun waarnemers in bestuurscommissies. En speciaal in aanloop naar de besluitvorming, daarna heeft het weinig zin meer.
Met ambtenaren heb je het alleen over de uitvoering, want het beleid is niet aan hen.
• Een juridische procedure aangaan, geeft pas kans van slagen als je zeker weet je op bekrachtigd (woonboten)beleid te kunnen beroepen.

Verontwaardiging en aangetast rechtsgevoel zijn heel begrijpelijk, maar helaas de verkeerde raadgevers. Een rechter baseert zijn oordeel alleen op bestaande wet- en regelgeving en eventuele jurisprudentie daarop. In bestuursrecht wordt zelfs alleen gekeken of de procedure juist gevolgd is. Bootbewoners gaat het echter meestal om een inhoudelijk verschil van mening met de uitvoerende instanties. Precies dat komt in bestuursrecht niet aan bod.
• Bij strijd op politiek / bestuurlijk niveau heb je alle inbreng en strategie zelf in de hand. Bij juridische strijd niet meer, je geeft alles uit handen aan lieden die met heel andere dingen bezig zijn.

Maar al te vaak gebeurt het dat vindingrijke advocaten vergezochte, of voor de cliënt nauwelijks relevante argumenten in stelling brengen, waardoor de zaak in een heel ander perspectief komt te staan dan waar de klagers ooit aan gedacht hadden. Laat staan dat ze daarop uit waren.
• Een rechtszaak is lang niet altijd wenselijk, omdat een uitspraak -binnen het grijze gebied waar woonboten juridisch in verkeren- het risico in zich draagt dat er een grens gesteld wordt, die in het algemeen de juridische ruimte voor bootbewoners inperkt.

En ja, altijd erop bedacht zijn dat de ingehuurde advocaat je niet naar de mond praat om de zaak te krijgen, ook al weet hij dat hij weinig kans maakt op een voor de cliënt gunstige uitspraak.

Pas op met huurovereenkomst

De woonbootbewoners van Koppelingpad en Verstuiverstraat hebben onlangs een brief van het WBK gekregen. Het WBK uit daarin hun bezorgdheid over de uitspraak van de rechter waarin gesteld wordt dat de bootbewoners aan de Bongerd een huurcontract met het stadsdeel zullen afsluiten voor het resterende deel van de tuin. Bestuurlijk is dit echter onmogelijk omdat het stadsdeel middels een bestuursbesluit (d.d. 19 maart 2014) heeft afgezien van verdere pogingen huur voor tuinen te vragen zoals gedaan in eerdere jaren, omdat dit leidt tot verregaande rechtsongelijkheid.

Het WBK raadt de woonbootbewoners aan zodra ze een huurovereenkomst hebben ontvangen direct met hen contact op te nemen.

Lees de brief hier>>
Lees het bestuursbesluit hier >>

Kort geding gewonnen

Dit najaar is voor 16 gezinnen aan de Verstuiverstraat en Koppelingpad een spannende tijd geweest. We strijden voor behoud van ons groen en tuinen. Hiervoor loopt een bodemprocedure bij de rechter die 22 januari behandeld gaat worden. Kortgeleden hebben we een kortgeding van de gemeente gewonnen over de mogelijk ontruiming van een deel van de tuinen. Dit geeft een steun in de rug. (zie ook artikel Parool). Ook is er bezwaar gemaakt tegen de kapvergunning van onze bomen, door meer dan 100 individuele bewoners en daarnaast steun van de Vereniging De Bongerd en de Vereniging woonboten Noord voor behoud van de bomen. We houden jullie op de hoogte van de ontwikkelingen en steun ons!
Lees hier het vonnis van het kort geding
Lees hier het artikel in het Parool

c81c7e87-7107-4354-883e-1b66e240666d

De Bongerd perikelen

De woonbootbewoners hebben een bodemprocedure tegen het stadsdeel aangespannen over de tuinen. Het eerste antwoord van het stadsdeel op de dagvaarding (de zogenaamde conclusie van antwoord en conclusie van eis in reconventie). van de stadsdeeladvocaat is inmiddels binnengekomen. Nu zal de woonbotenadvocaat Joris Klompé nu weer een reactie gaan schrijven (zogenaamde conclusie van antwoord en conclusie van eis in reconventie onzerzijds). Daar gaat tijd overheen. De agenda’s van de diverse betrokkenen (rechter, advocaten, betrokkenen) moeten de komende weken op elkaar afgestemd worden. De rechtszaak zal niet voor medio november dienen.

In de tussentijd ontvingen de bewoners gedurende de zomervakantie de zoveelste aangetekende brief van projectmanager Jelle Prins van de centrale stad waarin werd geëist dat woonbootbewoners hun tuin zouden ontruimen. De reageertijd had hij gezet op 6 weken, ongeacht de onderhandelingen met stadsdeel Noord. Hier is verder niet op gereageerd. Echter, naar het zich nu laat aanzien heeft het stadsdeel de dreiging met ontruiming van de tuinen in de beroepsprocedure meegenomen. En hoeven de bewoners van het Koppelingpad en Verstuiverstraat niet langer bang te zijn voor aparte ontruimingsprocedures van hun tuinen voordat de rechtszaak is geweest.

Het grootste deel van de groep heeft inmiddels het (deel)verslag van de bodemonderzoeken in hun eigen tuin ontvangen, dit na enige druk van de advocaat. Eerste conclusie is dat het rapport er vooral erg rommelig en gehaast uitziet en dat het voor een leek moeilijk te doorgronden is wat de consequenties kunnen zijn van de bevindingen.

Helaas is wel al de woonboot van Ernst-Jan en Fieke en hun gezin naar de woonbootsloot in het nieuwe gebied De Bongerd gesleept en moeten de bewoners van het Koppelingpad en Verstuiverstraat hen missen.

Reactie bewoners op het inrichtingsplan Verstuiverstraat Koppelingpad

Op dinsdag 25 juni 2013 heeft Stadsdeel Amsterdam Noord een informatiebijeenkomst gehouden over de plannen voor de inrichting van de oeverzone in de Bongerd langs de Verstuiverstraat en Koppelingpad (tot aan de Strekkerweg). De betreffende woonbootbewoners waren hiervoor uitgenodigd. Door projectleider van het Stadsdeel Jelle Prins is toegelicht wat de plannen van het stadsdeel zijn. In de komende 1,5 jaar wil het projectteam genoemd deel van onze straat en tuinen aanpakken. De inzet vanuit het projectteam is dat alles al vast ligt en dat er vrijwel geen ruimte is voor bijdragen vanuit de bewoners.

Een aantal van de direct betrokken bewoners heeft hierop een reactie gestuurd:(zie brief )

profiel De Bongerd1) Zoals bij vaststelling van het bestemmingsplan De Bongerd in de stadsdeelraad is toegezegd, willen wij, betrokken bewoners en eigenaren, actief meedenken over de inrichting van ons woongebied.
2) Passend binnen de kaders van het vastgestelde bestemmingsplan De Bongerd hebben we een aantal voorstellen gedaan; zie onderstaand principevoorstel voor inrichting van onze oever met tuinen en schuren.
3) We hebben recht op 6 meter gebruikstuin zoals eerder afgesproken (dus geen schuin talud dat we niet mogen gebruiken).
4) Voor de inrichting van de openbare groenzone hebben we voorgesteld hierin een groene haag aan te leggen buiten onze tuinen.
5) Naast de groenzone naast onze tuinen stellen we voor een voetpad en parkeerplaatsen voor bij onze woonboten.
6) Door de bovenstaande voorstellen kunnen garages, schuren en bijgebouwen gespaard blijven wat onnodige kosten en onrust in de buurt voorkomt.

Voor ons als direct betrokken bewoners is het een privaatrechtelijke kwestie met het Stadsdeel, het WBK steunt hierbij onze inzet.
Dit najaar komt het Stadsdeel met voorstellen waarin zij mogelijk een deel van onze voorstellen meenemen. Steun ons, we houden jullie op de hoogte!

Gabriëlla Meerbach
Joost Vorstenbosch

Mede namens de volgende betrokken bewoners aan Verstuiverstraat en Koppelingpad,
Rob Bochove
Margreet Feenstra
Bob en Esther Fenneman
Adriënne Freeke

Fietsbrug

De nieuwe Kadoelenbrug zou per eind mei 2012 bereikbaar zijn, maar dit is nog steeds niet het geval. Kijk hier voor de reden:

Wegonttrekking Verstuiverstraat /Koppelingpad

Tegen het besluit Wegonttrekking Verstuiverstraat -Koppelingpad is alleen nog beroep mogelijk bij de rechter. Het indienen van een beroepschrift heeft geen schorsende werking. Daarvoor moet naast een beroepschrift een verzoek ingediend worden tot de voorzieningenrechter. Het WBK en met name de coördinator De Bongerd, heeft zich volledig ingezet om de wegonttrekking te voorkomen door middel van het indienen van een zienswijze en het aandragen van oplossingen. Dat is niet gelukt, omdat de deelraad akkoord is gegaan met het voorstel van het Dagelijks Bestuur en het besluit tot de wegonttrekking bij de Verstuiverstraat daarmee vaststaat.

Het is voor het WBK niet zinvol verder in beroep bij de rechtbank te gaan. De bewoners die hier mee te maken hebben en krijgen kunnen wij nog wel adviseren maar juridisch niet meer ondersteunen omdat dit nu privaatrechtelijke kwesties zijn.

Lees  de kennisgeving, raadsbesluit 28 maart 2012, kaartje behorend bij het raadsbesluit >>, kennisgeving ter inzagelegging, en nota van beantwoording zienswijzen Regulateurstraat geheel, Verstuiverstraat vanaf nr.12 tot aan de aansluiting Regulateurstraat en de loswal gelegen aan de Verstuiverstraat hier >>