Het WBK heeft het initiatief genomen actieve woonboot organisaties bijeen te roepen om te overleggen hoe we gezamenlijk de precariobelasting voor de ligplaats van een woonboot betaalbaar te houden. De eerste bijeenkomst heeft eind mei al plaats gehad.
Het gemeentelijk plan is in 2018 de precario voor ligplaats van een woonboot aanzienlijk omhoog te laten gaan. Dat blijkt uit de gemeenteraadsstukken ‘voordracht precario’ van 9 november 2016, pagina 8. Gesteld is dat de prijs marktconform moet zijn. Dat betekent dat de Dienst Vastgoed droomt van een prijs op het niveau van de opbrengst per ligplaats uit erfpacht. Daartoe wordt dan dezelfde grondprijsberekening aangehouden als voor erfpacht.
Maar, precario is niet hetzelfde als erfpacht. Precario is een belasting op publiekrechtelijke basis en geeft veel minder rechtsbescherming dan erfpacht. Erfpacht is een privaatrechtelijke overeenkomst tussen gemeente en bootbewoner, naderend naar eigendom en geeft meer rechten. Dus moet de precario in prijs veel lager uitpakken. Sommigen maken nu de vergissing dat erfpacht en precario gelijkgetrokken worden, dat is niet zo. Er wordt in de plannen een ander stelsel voor precario ingevoerd.
Nieuwe ligplaatsen in Amsterdam worden al een paar jaar alleen nog in erfpacht uitgegeven. Bijvoorbeeld op IJburg: € 168.000 voor een ligplaats. Over een jaar of wat worden er nog duurdere ligplaatsen aangeboden in de Houthavens. Over een jaar of acht nog een twintigtal op IJburg.
De Moestuinlaan in Noord is -uitgezonderd een paar verplaatste woonboten- weggegaan voor rond de € 130.000, per ligplaats op erfpacht voor een ark. Op basis van eenzelfde grondwaarde zoals daar gevraagd voor erfpacht, zou de precario op ongeveer € 20,- tot € 25,- /m²/jaar kunnen komen, waar die nu in 2017 op € 6,69 /m² /jaar ligt. Dat betekent een verhoging met het 3 voudige of meer. Alleen om een indruk te geven van de geldhonger bij de gemeente: voor de rondvaart gaat in de komende jaren de prijs van het liggeld naar € 40,-/m²/jaar in de binnenstad en € 20,-/m²/jaar daarbuiten.
Een jaarlijkse precario verhoging met de inflatie is nog acceptabel. Maar een voornemen de precario te verhogen met het 3 tot 4 voudige is excessief. Dat is geld kloppen als je bedenkt dat de gemeente of stadsdeel daar eigenlijk niets tegenover stelt. De bestaande voorzieningen zijn in het verleden door bootbewoners met strijd afgedwongen.
De ambtelijke dienst gebruikt nu valse argumenten naar de gemeenteraad toe. Zoals dat sinds 1995 de precario nooit verhoogd zou zijn is gewoon niet waar. Uit de stukken van de diverse deelraden blijkt dat er verhogingen tot wel 30% zijn doorgevoerd. Ook het staatje met de precario tarieven per stadsdeel zit vol fouten.
Het Gemeentebestuur hoort er voor de bewoners te zijn, maar een excessieve precario verhoging voor ligplaatsen zal vele bewoners onder modaalinkomen en zeker die onder het minimuminkomen de stad uitjagen, waarbij na verkoop van hun woonboot zij ook nog eens uitgesloten zijn om een sociale huurwoning te betrekken. Niet iedere woonboot is gelijk te stellen aan de vrije woning sector. Een groot deel behoort nog steeds tot het sociale woningen bestand, en daarom moeten woonboten ook zo behandeld worden. De voorgenomen excessieve precarioverhoging voor alle woonboten betekent voor vele Amsterdammers een verarmingsbeleid en dus verdrijvingspolitiek. Zo’n bevolkingspolitiek is onacceptabel.
ligplaatsen voor woonboten zijn volkshuisvesting, geen melkkoe
Een marktconforme precario is een onmogelijk begrip. Precario is een belasting, er bestaat helemaal geen marktwerking in belastingen.
De Nederlandse overheden hebben de laatste 20 jaar met wet- en regelgeving het ligplaatsbeleid zo ver dicht getimmerd, dat er geen vrije markt meer bestaat voor het innemen van een ligplaats voor een woonboot. Een bootbewoner heeft immers al minstens dertig jaar niet meer de mogelijkheid zijn woonboot naar een andere ligplaats te verhalen. Daarmee heeft de gemeente zich een monopoliepositie verschaft, op grond waarvan zij nu de prijs voor het innemen van een ligplaats opdrijft. Dat is slikken of stikken voor bootbewoners. Zulk beleid is in strijd met ieder begrip van een vrije markt.
Precario op het innemen van een ligplaats voor een woonboot wordt geheven op water in eigendom van de Gemeente. Daar tegenover staat natuurlijk dat de Gemeente dan ook verantwoordelijk is voor het op diepte houden van het water en de oeverbeschoeiing of kades dient te onderhouden. Uit alle delen van de stad komen echter geluiden dat dit systematisch geweigerd wordt met alle mogelijke smoezen. Daarmee vervalt iedere rechtvaardiging de precario te verhogen.
Het vervelende van belasting is dat iedere overheid naar eigen goeddunken een belasting mag heffen. Dus moeten we de politiek bewerken, omdat de politiek -de gemeenteraad- de belasting vaststelt. De eerste begrotingsvoorstellen komen in september 2017 in de commissie financiën. Het help dat er gemeenteraadsverkiezingen aankomen in maart 2018. Toekomstige raadsleden luisteren dan beter naar hun kiezers.
Ben je bereid mee te helpen bij de akties tegen precarioverhoging en heb je ideeën, meld je aan bij het WBK sekretariaat: ninaveltmaat@gmail.com