Dames en heren commissieleden, Bongerdburen, andere geïnteresseerden.
1. Met het zojuist gepresenteerde WBK inrichtingsplan menen we alle ruimte te hebben geschapen die het mogelijk maakt om samen plezierig in de Bongerd te wonen. Een win-win situatie voor huizen en woonbooteigenaren.
Een paar zaken moeten me nog van het hart. Ik woon al dertig jaar in de Bongerd. Vandaag fietste ik langs de Druivenstraat, ooit een lommerrijk lusthof. Ik heb die bijzondere plek dus goed gekend. Bewoners van Juttepeer- of Goudbalpad zouden ervan genoten hebben. Waar de nieuwe buren nu wonen, had je een prachtig park, vol vogels en bijzondere flora. Aan de andere kant een pittoresk en vredig landschap van lieflijke tuinen en idyllische woonboten. Klein Venetië.
Toen kwam het projectteam De Bongerd. De vrijheid van de een werd eerst de onvrijheid en toen de nachtmerrie van de ander. De Druivenstraat is nu een troosteloze, smalle straat, afgezet met hekken die voortdurend omvallen, waartegen groen doek, tegen zand, naast een kaal nieuwbouwbuurtje.
Wat doet het stadsdeel op dit moment voor de gedupeerde woonbooteigenaren aan de Druivenstraat? Niets. Er is geen communicatie. Het nu vigerende bestemmingsplan daar blijkt te worden overruled met nieuwe beperkende regels voor hun arken en opstallen, zonder overleg of een voorbereidingsbesluit. Dit heet willekeur. Het is onrechtmatig, het leidt tot kapitaalvernietiging van hun bezit en beperkt verregaand de kwaliteit van hun woonplezier. Voor details verwijs ik u naar het betoog van Jan Jurriaans.
Commissieleden: Wij vragen u de onrechtmatige wijziging in de maatvoering van woningen en opstallen aan de Druivenstraat te doen schrappen.
2. Bongerdburen van deelgebied 1: Wij heten u van harte welkom in onze Bongerd. Ik ga u een spiegel voorhouden. U wil een eilandgevoel hebben. Wij hebben hier altijd in klein Venetië gewoond. U mag best uw eilandgevoel hebben, als wij ons Venetië gevoel mogen behouden. Dat lijkt ons fair.
Welnu: Van onze waddeneilanden weten we dat je, als je midden op het eiland woont, je moet fietsen naar het openbare deel van het strand om het eiland te ervaren. In uw geval heeft u een huis gekocht op een paar honderd meter lopen of fietsen van het openbare deel van het kanaal, want de Bongerd heeft een openbare oever, van maar liefst een halve kilometer, waar iedereen in de Bongerd van kan genieten.
Juist op een klein eiland is privacy belangrijk. Het is niet gebruikelijk dat recreanten zicht opeisen op plekken die nu eenmaal niet openbaar zijn, omdat daar al mensen wonen, die daar gewoon keurig een (water)woning hebben gekocht. Zo’n woning of woonboot moet worden ingepast, volgens de regels van goed bestuur. U heeft geen huis gekocht op het water, u kunt dus ook niet dezelfde rechten opeisen als iemand die dat wel heeft gedaan.
U geniet op dit moment als enigen in het gebied het voorrecht van een regulier overleg met het projectteam dat u allerlei kadootjes probeert toe te schuiven ten koste van ons, woonbooteigenaren, zoals het voorbeeld aan de Druivenstraat ook weer illustreert. Een projectteam dat niet zijn verplichtingen nakomt ten opzichte van woonbooteigenaren, hoewel dat expliciet in het SP is opgenomen. Dit heet discriminatie en creëert ongezonde verhoudingen tussen oude en nieuwe bewoners in de Bongerd. Waarvan acte.
Commissieleden en buurtbewoners: Wij wijzen u er nogmaals op dat er geen wettelijk toetsingskader is voor (recreatief) zicht op het water. En in de wet gaat recreatie NOOIT boven het recht op wonen. Als er bestaande bouw is, dan wordt die in een bestemmingsplan opgenomen onder het overgangsrecht. En als het stadsdeel zich aan al deze keurige regels niet houdt, dan zullen de rechter en de Raad van State ingrijpen.
Commissieleden: The sky is zelfs voor de huisbewoners van deelgebied 1 in de Bongerd niet altijd the limit. Daarom hebben zij al aangegeven hun wens op de volstrekt overbodige zuidelijke fietsbrug (op 250 meter afstand van de noordelijke) die vele miljoenen kost en die drie gezinnen al jaren slapeloze nachten bezorgt, te willen opgeven, als zij hun privebootjes in de sloot mogen leggen. Maar die sloot is conform het bestemmingsplan wel uitgegraven voor nieuwe woonboten en de huiseigenaren hebben hun huizen wel in die wetenschap gekocht.
Wij vragen de commissie de zuidelijke brug voor eens en altijd uit het bestemmingsplan te schrappen en de bedreigde woonbooteigenaren niet langer in onzekerheid te laten, door nog een clausule over wijzigingsbevoegdheid toe te staan.
3. Commissieleden: Het prevalerende esthetische ideaal van het projectteam in de Bongerd is vooralsnog dat woonboten zo onzichtbaar mogelijk (gemaakt) worden. Ze moeten (nog) lager worden, kleiner, er moeten er minder komen, ze moeten liefst maar helemaal weg. Woonbooteigenaren moeten delen van hun tuinen opgeven, garages en schuren afbreken, ze moeten gaan voldoen aan rare welstandseisen, zoals die voor volkstuintjes of kampeerterreinen gelden. Dit zijn op zich belachelijke, onrechtmatige eisen.
Conclusie: het is allemaal helemaal niet nodig om op deze vreemde manier met de woonbotengemeenschap in De Bongerd om te gaan, gezien het aan u gepresenteerde WBK inrichtingsplan. Ik verzoek u dan ook met dat plan in te stemmen.
4. Het WBK verzoekt u voorts om uit te spreken dat de algemene beginselen van behoorlijk bestuur moeten worden nageleefd, en dat een inrichtingsplan voor de oever, met draagvlak van de betrokken woonbooteigenaren, wordt opgesteld.
5. Het WBK verzoekt om met spoed een (regulier) overleg op te (laten) starten met de woonbooteigenaren over het inrichtingsplan van de oeverzone, zodat voldaan wordt aan de eisen, zoals in het SP van 10 januari 2007 vastgesteld.
Met dank voor uw aandacht.
WBK/Gabriëlla Meerbach/200509